Bibliografia

1. Chandrasekhar Subrahmanyan, Prawda i piękno. Estetyka i motywacja w nauce, przeł. Piotr Amsterdamski, Klasycy Nauki, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999.
2. Corbalán Fernando, Złota proporcja. Matematyczny język piękna, przeł. Wiktor Bartol, Świat Jest Matematyczny, Wydawnictwo RBA 2012.
3. Dąbek Dariusz, Pozaempiryczne kryteria oceny teorii w kosmologicznej praktyce badawczej, Wydawnictwo KUL, Lublin 2018.
4. Durán Antonio J., Poezja liczb. Znaczenie piękna w matematyce, przeł. Anna Kozłowska, Świat Jest Matematyczny, Wydawnictwo RBA 2012.
5. Farmelo Graham, It Must Be Beautiful: Great Equations of Modern Science, Granta Publications, London 2002.
6. Feynman Richard P., Charakter praw fizycznych, przeł. Piotr Amsterdamski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2020.
7. Gaensler Bryan, Potęga i piękno. Ekstremalne zjawiska w kosmosie, przeł. Sebastian Szymański, Wiedza i Życie — Orbity Nauki, Prószyński i S-ka, Warszawa 2013.
8. Greene Brian, Piękno Wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwanie teorii ostatecznej, przeł. Ewa L. Łokas i Bogumił Bieniok, Na Ścieżkach Nauki, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001.
9. Hawking Stephen i Mlodinov Leonard, Wielki projekt, przeł. Jarosław Włodarczyk, Wydawnictwo Albatros, Warszawa 2017.
10. McAllister James W., Beauty and Revolution in Science, Cornell University Press, Ithaca — London 1996.
11. Sady Wojciech, Struktura rewolucji relatywistycznej i kwantowej w fizyce, Universitas, Kraków 2020.
12. Stewart Ian, Dlaczego prawda jest piękna. O symetrii w matematyce i fizyce, przeł. Tomasz Krzysztoń, Na Ścieżkach Nauki, Prószyński i S-ka, Warszawa 2012.
13. Vignale Giovanni, The Beautiful Invisible: Creativity, Imagination, and Theoretical Physics, Oxford University Press, Oxford 2011.
14. Weinberg Steven, Sen o teorii ostatecznej, przeł. Piotr Amsterdamski, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Warszawa 1994.