Francesco Coniglione w artykule „Pluralism and Mysticism in the Thought of Paul K. Feyerabend” proponuje nową i inną od powszechnie znanych periodyzację twórczości Feyerabenda. Taka interpretacja twórczości Feyerabenda wspiera uzasadnianą przez Cogniglione tezę, że dojrzałe i późne poglądy Feyerabenda koncentrują się na czterech kwestiach: (a) tezie pluralizmie metodologicznym; z tezą tą powiązana jest (b) teza o pluralizmie naukowym (istnieje wiele sposobów modelowania i naukowego badania rzeczywistości); (c) tezie o niemożliwości pełnego zrozumienia i wyartykułowania stosowanej w badaniach naukowych metody; (d) tezie o istnieniu wielu form życia, które doskonale radzą sobie bez nauki. Czytaj tekst...